Njerëzit…

Dashuria,
ka trokthin e një kafshe të lirë,

që njerëzit e vrasin,
në pamundësi për ta zbutur,

pastaj i marrin gëzofin e shtrenjtë,
dhe mbështillen me të, në netë Kërshëndellash,
në kolltukun luksoz,
pranë oxhakut ndezur me shkrepëse elektronike…

teksa ndjekin me sy,
stërpikjen e muzgut jashtë xhamit…

Pastaj kujtohen se të nesërmen,
duhet të shkojnë në një tubim…
për të mbrojtur të drejtat e kafshëve…

© Arlinda G.